رسانه های اجتماعی به مجموعه سایتها و ابزارهایی اطلاق میشود که در فضای ایجاد شده به وسیله رسانههای نوین از قبیل شبکههای ارتباطی ، اینترنت و تلفنهای همراه ، متولد شدهاند و رشد پیدا کردهاند.
این رسانههای جدید ویژگیهای ارتباطی متفاوتی با رسانههای سنتی یا قدیمیتر دارند.
از این رو گاهی در مقابل رسانههای قدیمیتری از جمله تلویزیون ، رادیو ، کتاب و مطبوعات ، برای رسانههای دنیای مجازی از عبارت رسانههای اجتماعی ( social media ) استفاده میشود.
آشنایی با پدیده رسانه های اجتماعی برای همه علاقهمندان فضای مجازی و دنیای وب میتواند جالب توجه باشد و بهطور خاص برای کسانی که در حوزههای رسانهها ، ارتباطات ، تبلیغات و بازاریابی فعالیت میکنند اهمیت بیشتری دارد.
وبسایتها و ابزارهای دنیای مجازی که روزگاری موضوعی جدید و حاشیهای محسوب میشدند حال به پدیدهای فراگیر تبدیل شدهاند. این ابزارها که تحولات شبکههای ارتباطی در گسترش آنها نقش داشتهاند اینروزها از طریق اینترنت همراه » هم بهسادگی قابل دسترس هستند.
سانه ها داراي قدرت قابل ملاحظه اي براي شكل دادن به عقايد و باورها، دگرگون كردن عادات زندگي و ترويج رفتارهايي كمابيش مطابق ميل كنترل كنندگان رسانه ها و محتواي آنها هستند.
به گزارش خبرگزاری مهر، رسانه ها يك صنعت روبه رشد و در حال تحول هستند كه تامين كننده اشتغال، توليد كننده كالا و خدمات و تغذيه كننده ساير صنايع مرتبط هستند. رسانه ها در عين حال خود به نهادي تبديل شده اند با قواعد و هنجارهاي خاص خود كه اين نهاد را به جامعه و ساير نهادهاي اجتماعي پيوند مي دهد. پس اين نهاد نيز به نوبه خود توسط جامعه تنظيم مي شود. رسانه ها يكي از منابع قدرت هستند. يعني ابزاري هستند براي كنترل مديريت و نوآوري در جامعه. اغلب جايگاه بروز تحول در فرهنگ اند چه به معني هنر و اشكال نمادين، و چه در معناي مدها، خلق و خوها، شيوه هاي زندگي و هنجارها.
رسانههای اجتماعی (به انگلیسی: Social media) اصطلاح استفاده از فناوریهای مبتنی بر وب، تلفن همراه و ارتباطاتی که به گفتگو تعامل داده میشود گفته میشود. رسانههای اجتماعی برنامههای کاربردی مبتنی بر اینترنت است که بر روی پایههای ایدئولوژیک و فناوری وب ۲.۰، به کاربران اجازه ایجاد و تبادل تولید محتوا را میدهد. رسانههای اجتماعی میتواند بر روی بسیاری از اشکال مختلف، از جمله تالار گفتگو، وبلاگ ها، وبلاگ اجتماعی، میکروبلاگینگ، ویکی، پادکست ها، عکسها یا تصاویر، ویدئو، در قالب یک نوع امتیاز بر پایه مشارکت اجتماعی، محسوب شود.
اقناع(راضی کردن) نقطه اوج مبحث ارتباطات است. مصدر آن قناعت است و قناعت یعنی بسندگی، سیری، اشباع، بینیازی و به ثمر نشستن و کامل شدن؛ و اینها همه نشانههایی از پیروزی و رضایت مندی است. بطور کلی اقناع هدف اساسی و غایی همه نوع رفتارهای ارتباطی است. ارتباط موفق و مؤثر آن گونه ارتباطی است که نتیجه دلخواه یعنی اقناع را بدنبال داشته باشد. در این صورت میتوانیم به آن ارتباط متعالی نیز بگوییم
من پیامی میفرستم و مخاطبین با دریافت این پیام سه نوع واکنش میتوانند داشته باشند: رد و نفی، بیتفاوتی و خنثی، پذیرش و رضایت مندی. زمانی که حالت پذیرش رخ میدهد، میتوان گفت که گیرنده و مخاطب اقناع شدهاست.
اقناع به عنوان فرایند ارتباطاتی تعریف میشود که در آن یک منبع شواهد و نتایجی را بیان میکند و هدف وی غالب آمدن بر دریافتکننده و ایجاد تغییری در وی است.
اقناع دارای صفاتی است که اشکال دیگر قدرت فاقد آن هستند زیرا دربردارنده خاصیت روان شناختی آزادی است و ترغیب شوندگان احساس میکنند که موافق میل خود اهداف و رهنمودهای تعیین شده را انجام میدهند. به نوعی اقناع عبارت است از تلاش صادقانه برای مجاب ساختن مخاطبین به پذیرش موضوع و خواستهای به وسیلهٔ ارائه مناسب اطلاعات مربوط
برخی احساس میکنند که اقناع و ترغیب واژهای منفی است و حکایت از دخالتی غیرمنصفانه در افراد دارد. ما میخواهیم بیان کنیم که این واژه مثبت است و چنین نیست. اقناع متقاعد کردن افراد برای نگریستنی متفاوت و عمیق در مفاهیم و اشیاء است. زمانی که ما دیگران را قانع میکنیم ما بدنبال تغییر در رفتار، ادراک، قضاوت و … سایرین هستیم.
بهطور کلی، ارتباط متقاعدگرایانه عبارت است از طرح هر پیامی که به قصد شکلدادن، تقویت یا تغییر پاسخهای شناختی، عاطفی و رفتاری دیگران طراحی شده باشد.
در اقناع ما به نوعی دنبال ترغیب مخاطب هستیم. ترغیب عبارت است از؛ تمهیدپردازی و آمادهسازی، انگیزهسازی و برانگیختن مخاطبین در راستای متحقق ساختن اهداف عمدتاً تبلیغی. ابزارهای ترغیب عبارتند از شعر، موسیقی، آواز، دکور، آمار و ارقام و غیره.
فعالیتهای شناخته شده رسمی و غیررسمی متعددی در جامعه رواج دارند که خواسته یا ناخواسته از فنون ارتباط متقاعدگرایانه استفاده میکنند و همواره هدفشان تأثیرگذاری بر مردم است. اطلاعرسانی، خبر، آموزش، مشاوره، تبلیغ، جنگ روانی، در ردیف شناخته شدهترین انواع اینگونه ارتباطات محسوب میشوند. در این راستا، نزدیکترین واژه به بحث اقناع، تبلیغ است. در این راستا اشارهای مختصر به بحث تبلیغ خواهیم کرد تا مرز بین آنها روشن شود.
از نظر دفلور و دنیس، تبلیغ شکل کنترل شدهای از ارتباط متقاعدگرانه است که با توسل به راهبردهای مختلف میکوشد مخاطب خود را به خرید کالا یا خدمات متقاعد کند.
درباره این سایت